قصه های تهران قدیم ، راز محبوبیت نان عشقی در کوچه عشقی! - علیرضا و محسن

به گزارش علیرضا و محسن، ساکنان قدیمی محدوده محله های حصار بوعلی، نیاوران و فرمانیه هنوز هم مشتری پر و پاقرص این نانوایی هستند که قدمتی 90 ساله در محله دارد و سال هاست عطر نانش در محله می پیچد. حتی رهگذرانی که برای یکبار هم از آن کوچه رد شده باشند، حتما وسوسه چشیدن طعم نان عشقی از سرشان گذشته است...

علیرضا و محسن- شهره کیانوش راد: این نانوایی یک نام بامزه دارد: نانوایی عشقی! صاحب نانوایی روستای حصار بوعلی غلامحسین قره گزلو، بود که اهالی به او لقب عشقی داده بودند. مشتریان نانوایی معتقد بودند این شاطر خوشنام، نان ها را با عشق می پزد و به مردم می دهد.

قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

معروف بود که هرکی نان عشقی زیر زبانش مزه کند، از شمیران نمی رود و به عشق خوردن این نان های خوشمزه همین جا ماندگار می گردد. ویژگی اصلی نان عشقی کیفیت مرغوب آن بود. مرحوم قره گزلو، از آرد مرغوب استفاده می کرد و برای پختن نان، با عشق و علاقه ای که به مردم محله اش داشت صبر و حوصله به خرج می داد. آن موقع در شمیران زمین های گندمزار بسیاری وجود داشت و آرد نانوایی عشقی از همین گندمزارهای شمیران تهیه می شد. حتی در زمان جنگ جهانی دوم که اغلب نانوایی ها هسته خرما را آرد می کردند و از آن نان می پختند، عشقی باز هم از آرد خالص گندم، نان می پخت و دست مردم می داد. نانوایی ابتدا در محل مسجد فعلی محله حصار بوعلی شمیران بود. بعدها جای آن نانوایی را مسجد ساختند و نانوایی به محل کنونی، یعنی رو به روی مسجد منتقل شد. اهالی آنقدر به شاطر محله خود علاقه داشتند که کوچه را به نام عشقی نامگذاری کردند تا داستان این شاطر خوش نام در محل زندگی او همواره به یادگار بماند. نانوایی اکنون به وسیله بچه ها و نوه های عشقی اداره می گردد.