آدمخوارهای قرن بـیست و یکم - علیرضا و محسن

به گزارش علیرضا و محسن، همه بی صبرانه می خواهند بدانند داماد شجاع، چگونه توانسته دندان یک نهنگ را از دهانش خارج کند. داشتن این نشان شجاعت از عهده هر کسی ساخته نیست، این نشان دست هر کسی که باشد می تواند با دختر مورد علاقه اش در فیجی ازدواج می نماید.

به گزارش علیرضا و محسن، این رسم اگرچه برای ما عجیب و غریب است اما برای مردم فیجی، رسمی معمولی و عادی است، ردپای چنین رسومی را در کشورهای سراسر دنیا می توان دید.

رشوه گرفتن از داماد

در بخش هایی از هندوستان، داماد در روز عروسی می بایست کفش خود را در بیاورد تا به عروس برسد، به محض اینکه داماد، کفشش را از پا در می آورد خانواده عروس کفش را می دزدند. تا زمانیکه داماد برای گرفتن کفش هایش رشوه ندهد، کفش نزد خانواده عروس باقی خواهد ماند.

مدرسه کلاه گیس

هولی ها، قبیله ای در گینه نو هستند که همواره کلاه گیس روی سرشان می گذارند، این کلاه گیس ها گاهی اوقات از پرهای رنگی درست می شود و شخص، صورتش را نیز با رنگ نقاشی می نماید. بچه های این قبیله به مدرسه می روند، البته در این مدرسه فقط درست کردن کلاه گیس به آنها آموزش داده می شود. افراد این قبیله معمولا جدای از دیگر قبیله ها زندگی می نمایند.

وودو و تسخیر ارواح

وودو در بخشی از غرب آفریقا، بسیار فراگیر است. در یکی از مراسم های وودو، جادوگر وودو یا فردی که ادعا می نماید که مدیوم است را به جنگل می برند تا با روح زمین که به عقیده آنها ساکپاتا نام دارد ارتباط برقرار کند. مردم این منطقه از آفریقا بر این باورند که این روح در فرد نفوذ می نماید، به طوری که وی بیهوش می شود و این حالت بیهوشی سه روز به طول می انجامد و فرد در این مدت به هیچ عنوان آب و غذا نمی خورد، پس از سه روز، این فرد طی یک مراسم خاص دوباره به حالت اول بر می شود و هوشیار می شود.

پسرها در کنار دایی

وقتی پسرهای قبیله سونگو در آنگولای شمالی به سن پنج تا شش سالگی می رسند می بایست خانه شان را برای همواره ترک نمایند، آنها باید نزد دایی خود بروند. در میان سونگوها، پسرهای خانواده مادری، سرپرستی قبیله را بر عهده می گیرند و برای همین، هر پسری که به دنیا می آید می بایست نزد خانواده مادری نگهداری شود تا یک روز تبدیل به رئیس قبیله شود.

آدمخواری

آگوری باباس نام قبیله ای است که در شهر واراناسای هندوستان زندگی می نمایند. این قبیله هنوز هم آدمخواری می نمایند.

آنها معتقدند که بزرگترین ترس انسان، مرگ خود است و اگر انسان بتواند با آن روبه رو شود بر این ترس غلبه می نماید. این گروه از هندوها معتقدند که پنج گروه را نمی توان طبق سنت، پس از مرگ تبدیل به خاکستر کرد که این گروه ها عبارتند از مردان مقدس، بچه ها، زنان باردار، دخترهایی که ازدواج ننموده اند و افرادی که به خاطر گزیدگی مار جان باخته اند. این افراد پس از مرگ به رودخانه گنگ سپرده می شوند و پس از چند روز دوباره از آب گرفته می شوند تا طبق مراسم سنتی آگوری ها، خورده شوند تا آنها بر ترس از مرگ پیروز شوند.

بزاق به جای سلام

اعضای قبیله ماسایی در کنیا و تانزانیا، یک روش عجیب برای نوزادان تازه متولد شده دارند، مردان این قبیله، روی نوزادها بزاق دهان می اندازند تا نشان دهند که چقدر این نوزادها نفرت انگیز هستند. آنها معتقدند که با چنین کاری نوزاد را مورد لطف قرار می دهند و او از نفرین در امان می ماند، بعلاوه جنگجویان ماسایی وقتی به یکدیگر می رسند، برای سلام و احوالپرسی، روی دستهایشان بزاق می اندازند و سپس با یکدیگر دست می دهند.

از ترسو به شجاع

در بلندی های پاپوا، در گینه نو، قبیله ای به نام ماتائوسا زندگی می نمایند، مردان این قبیله بر این باورند که برای شجاع شدن پسران ترسو، می بایست خون آنها پاک شود. برای پاک شدن خون پسرهای ترسو، مراسمی برپا می نمایند که در آن، پسرها با نیزه، گلوی خود را خراش می دهند تا خون ناپاک آنها بیرون بریزد. البته آنها معتقدند که زبان آنها نیز می بایست در این مراسم زخمی شود تا کاملا پاک شوند. پسری که جرات انجام چنین کاری داشته باشد جزو شجاع ترین مردان قبیله محسوب خواهد شد.

خداحافظی ممنوع

در جنوب کنگو، قبیله سوکو اجداد و پیران قبیله خود را مورد ستایش قرار می دهد. وقتی یک نفر در این قبیله می میرد جسد او را به جنگل می برند. اطرافیان هدایایی تقدیم مرده می نمایند، البته در این مراسم، فقط مردها حق شرکت دارند، زن های قبیله به هیچ عنوان حق ندارند با فرد متوفی خداحافظی نمایند یا در مراسم خاکسپاری او شرکت نمایند.

خاکستر خواری

قبیله آمازونی یانومامی از بدوی ترین قبایل دنیا به شمار می رود، از نظر مردم این قبیله، مرگ، پدیده ای طبیعی نیست، برای همین، اجساد در این قبیله به خاکستر تبدیل می شوند، سپس خاکستر را با موز مخلوط می نمایند. این مخلوط به وسیله مردم قبیله مصرف می شود تا به این ترتیب مطمئن شوند که روح فرد متوفی برای همواره در میان آنها باقی خواهد ماند.

زنها و خانه هایشان

در ساحل عاج، قبیله ای به نام جیو زندگی می نماید، زن های این قبیله هر کدام می بایست خانه ای متعلق به خود داشته باشند. وقتی در این قبیله، کودکی به دنیا می آید، حق زندگی کردن با پدر خود را ندارد. مردان قبیله، معمولا جدا از خانواده هایشان زندگی می نمایند. بچه ها با مادر خود می مانند و تا زمانیکه مستقل شوند با هم زندگی می نمایند.

دندان نهنگ

در فیجی، وقتی مردی به خواستگاری یک دختر می رود، می بایست نشان شجاعت داشته باشد و آن را به پدر همسر آینده اش نشان بدهد. این نشان شجاعت، دندان نهنگ است، خواستگار باید برای به دست آوردن دختر مورد علاقه اش به شکار یک نهنگ برود و دندان هیولای دریا را بکند. البته خیلی ها در بازار سیاه این دندان را تهیه می نمایند و به پدر دختر نشان می دهند.

فستیوال گیاهخواری

هر سال در پوکت تایلند، فستیوال گیاهخواران برگزار می شود. این مراسم یکی از وحشتناکترین مراسم های دنیا به شمار می رود، در این مراسم، شرکت نماینده ها با خود چاقو، تبر، نیزه و هر شئ نوک تیزی را همراه می آورند و به بدترین شکل ممکن، به خود صدمه وارد می نمایند. تایلندی ها معتقدند الهه هایشان با این کار وارد بدنشان می شوند و آنها را در برابر شیاطین محافظت نموده و برای آنها در زندگی شانس می آورند.

زندگی با حیوانات

افراد قبیله ماسایی در کنیا و تانزانیا، شکارچیان ماهری هستند اما قانون شکار دارند. مردم این قبیله به هیچ عنوان اجازه ندارند حیوانات وحشی را شکار نمایند و هر قبیله، حیوان مخصوص به خود را دارد که سمبل آن به شمار می رود. برای همین، ماسایی ها برای تامین نیازهای روزانه خود احشام نگه می دارند. قبیله ماسایی با حیوانات وحشی مثل اعضای قبیله خود رفتار نموده و همواره از آنها محافظت می نمایند.

نزاع دو خواستگار

قبیله فولانی در غرب آفریقا، رسمی به نام شارو دارند. شارو زمانی اتفاق می افتد که دو مرد جوان، قصد ازدواج با یک دختر را دارند. آنها می بایست با یکدیگر مبارزه نمایند و هر که در این مبارزه بیشتر کتک بخورد بازنده است. مردی که در این نبرد احساس درد کمتری از خود نشان دهد، برنده می شود و به همسر دلخواهش می رسد.

به استقبال آفتاب

بومیان آمریکا مراسم های عجیب و غریب بسیاری دارند. این مراسم ها معمولا برای ستایش ارواح زمین برگزار می شود.

سرخپوست ها در مراسم روح بزرگ، خود را به نوعی قربانی می نمایند، آنها بر روی سینه هایشان، با ابزاری تیز، سوراخ کوچکی ایجاد می نمایند و یک طناب همه این ابزارها را به یکدیگر متصل می نماید تا به این ترتیب سمبل درخت زندگی تشکیل شود. وقتی درخت زندگی تشکیل شد، شرکت نماینده ها سعی می نمایند ابزارهایی که در سینه هایشان فرو رفته را بشنمایند. این مراسم ساعت ها طول می کشد تا سپیده دم از راه برسد.

شلیک به همسر

در فرهنگ یوگور در چین، داماد می بایست روز عروسی به عروس شلیک کند. البته نه با اسلحه بلکه با تیر و کمان. تیری که داماد به سمت عروس پرتاب می نماید نوک تیز نیست اما با وجود این، وقتی به سمت عروس پرتاب می شود ضربه وارد شده شدت بسیاری دارد. پس از پرتاب تیرها، داماد باید آنها را بشکند و این نشانه عهد و پیمان ابدی است.

ثروت و گاوها

در قبیله پوکوت در کنیا، معیار ثروت، تعداد گاوهای یک خانواده است. مردم این قبیله، بیشتر مایحتاج خود را به وسیله کشاورزی تامین می نمایند اما داشتن گاو یکی از اساسی ترین لازمه های زندگی است. جالب اینجاست که مردان قبیله به تعداد گاوهایی که دارند، حق ازدواج دارند.

منبع: سرنخ هفته نامه حوادث وشگفتی ها - اسفند 1393