آیا مطالعه در نور ضعیف، به چشم ها آسیب می رساند؟ - علیرضا و محسن

به گزارش علیرضا و محسن، زمانی که در دوران کودکی به سر می بردید، احتمالاً بسیاری از شب ها دوست نداشتید زود بخوابید. گاهی اوقات این اتفاق برای فرزند شما نیز پیش می آید. بچه ها نمی خواهند بخوابند و والدین اصرار دارند که فرزندشان در تاریکی در رختخوابش دراز بکشد تا خوابش ببرد. بسیاری از بچه ها در چنین شرایطی از یک چراغ قوه برای خواندن کتاب در زیر پتو استفاده می نمایند. بچه ها از این روش استفاده می نمایند؛ زیرا تصور می نمایند نور ضعیف چراغ قوه باعث جلب توجه والدینشان نخواهد شد و آن ها می توانند به راحتی داستان های موردعلاقه خود را بخوانند.

متأسفانه این بچه ها معمولاً لو می فرایند و والدین از این کار آگاه می شوند. در چنین مواقعی هم احتمال تنبیه وجود دارد و هم ممکن است به آن ها هشدار داده شود که مطالعه در زیر نور ضعیف، به چشم هایشان آسیب می رساند.

با این حال ممکن است این شرایط این سؤال را به وجود آورد که آیا واقعاً نور ضعیف به چشم ها آسیب می رساند؟ با توجه به این که در گذشته چندین نسل از انسان ها با یاری نور شمع به مطالعه می پرداختند و مسئله ای برایشان پیش نمی آمد. آیا والدین امروزی بیش ازمیزان محافظه کار هستند؟

به نظر می رسد که والدین بیش ازمیزان محافظه کار هستند. در سال 2007 ایده آسیب رسیدن به چشم ها در نور ضعیف به هنگام مطالعه، به عنوان یکی از 7 باور رایج و غلط پزشکی اعلام شد که بیشتر پزشکان آن را باور دارند. طبق این تحقیق که در نشریه British Medical Journal منتشر شد، مطالعه در نور ضعیف به چشم ها آسیب نمی رساند؛ اما باعث ایجاد درد در چشم ها و اطرافش می شود.

ارتباط درد چشم ها با مطالعه در نور ضعیف

زمانی که در اتاقی با نور ضعیف قرار می گیرید، چشم ها خود را به چند روش با شرایط اتاق تطبیق می دهند. در روش اول، سلول های یاخته استوانه ای و یاخته مخروطی شبکیه، مواد شیمیایی حساس به نور بیشتری فراوری می نمایند. این مواد شیمیایی نور را شناسایی نموده و آن را به یک سیگنال الکتریکی تبدیل می نمایند. سپس این سیگنال به مغز ارسال می شود. در روش دوم، ماهیچه های عنبیه شل می شوند و این امر باعث باز شدن مردمک چشم ها می شود. بدین طریق مردمک بسیار بزرگ می شود. این موضوع به چشم ها اجازه می دهد تا به میزان ممکن نور جذب نمایند. در نهایت در روش سوم، سلول های عصبی شبکیه طوری خود را وفق می دهند که بتوانند با نور کم کار نمایند. زمانی که در حال مطالعه هستید، چشم شما باید روی تصویر کلماتی که روی شبکیه هستند، فوکوس کند. برای این کار، هم عنبیه و هم ماهیچه های چشم که شکل عدسی های چشم را کنترل می نمایند، باید منقبض شوند تا تصویر تنظیم شده را روی شبکیه نگه دارند.

اگر در نور کم به مطالعه می پردازید، ماهیچه های بصری شما، چندین سیگنال دریافت می نمایند. این سیگنال ها عبارت اند از شل شدن برای جمع آوری بیشترین نور و منقبض شدن برای حفظ تصویر تنظیم شده. زمانی که شیء موردنظر نور کمی دارد، عمل فوکوس سخت تر می شود؛ زیرا تضاد میان کلمات و صفحه، خوب نیست. این موضوع توانایی چشم برای تشخیص جزئیات تصویر را کاهش می دهد. این توانایی، دقت دید نام دارد. چشم های شما باید سخت تر کار کند تا کلمات را از صفحه جدا نماید. این موضوع باعث ایجاد فشار در ماهیچه های چشم می شود.

زمانی که مدت زیادی چشم ها به شدت کار می نمایند، خسته می شوند. این فشار ممکن است باعث ایجاد یک سری عوارض جسمانی مانند درد یا خارش در کره چشم، سردرد، درد کمر و گردن و تاری دید شود. از آنجا که به هنگام فوکوس روی یک شیء، زیاد پلک نمی زنید، ممکن است دچار خشکی چشم نیز بشوید. هیچ کدام از این علائم به چشم ها آسیب نمی رسانند و معمولاً به خودی خود از بین می فرایند. با این حال اگر علائم از بین نرفتند، به چشم پزشک مراجعه کنید. ممکن است دچار یک بیماری چشمی نهفته مانند نزدیک بینی باشید. علائم نزدیک بینی همچون علائم فشار چشم است. به همین علت بعضی افراد معتقدند مطالعه در نور کم، باعث آسیب جدی به چشم ها می شود.

در حال حاضر، قدرت بینایی بچه های که در نور کم کتاب می خوانند، مسئله ای ندارد. با این حال، بهتر است در نور عادی به مطالعه بپردازند. بعلاوه می توانید به هنگام مطالعه از ایجاد فشار در چشم جلوگیری کنید. این کار به وسیله پلک زدن مستمر و فوکوس روی شی ء ای دور به مدت 15 الی 30 دقیقه، امکان پذیر است.